پاسخ
  در مورد بخشش‌هايي كه پدر و مادر نسبت به فرزندان دارند لازم است مساوات را رعايت كنند زيرا از لحاظ رواني روحيه آن‌ها تضعيف مي‌شود و ممكن است آثار سوء بدنبال داشته باشد، و حتي انسان اگر به صورت طبيعي يك فرزندش را بيش‌تر از فرزند ديگرش دوست داشته باشد، اگر اظهار كند ممكن است حسادت ديگران را برانگيزد و اين به مصلحت هيچ كدام نيست.
  اما به هر حال فرزند حق ندارد نسبت به پدر و مادر در مقابل اين رفتار اعتراض كند و برخورد غيرمودبانه داشته باشد، چنان چه در پرسش قبل بيان شد حتي اگر آن‌ها به شرك دعوت كنند نبايد پيروي كند ولي فرمود: (صَاحِبْهُمَا فِي الدُّنْيَا مَعْرُوفاً) فرمود با آن‌ها رفتار پسنديده و نيكويي داشته باشيد. بنابراين انسان حق ندارد با آن‌ها بد رفتاري كند.
   يادآوري
  با توجه به اختلاف سني و بين فرزندان، نيازهاي آن‌ها هم متفاوت مي‌شود، لذا پدر و مادرها با توجه به اقتضاي سن فرزندان و سطح تحصيلي آنان به تناسب نياز هر كدام امكاناتي در اختيار آن‌ها قرار مي‌دهند. لذا بهتر است به جاي واژه «تبعيض» واژه «تفاوت» به كار رود و اگر تفاوت به اين صورت باشد كه ذكر شد، گاهي لازم هم مي‌باشد.