پاسخ
  آيه خطاب به پيامبر مي‌فرمايد: «و اذا قرأت» يعني «وقتي تو ]= پيامبر[ قرآن مي‌خواني به خدا پناه ببر.» در اين آيه به پيامبر اكرم خطاب شده، ولي مقصود همه انسان‌ها مي‌باشند و اين درس و آموزه‌اي است براي همه‌ انسان‌ها، كه وقتي مي‌خواهيد قرآن بخوانيد به خدا پناه ببريد چرا به خدا پناه ببريم؟! به خاطر اين‌که با اين پناه بردن توجه به خدا را در نفس خود بيش‌تر كنيم كه از برخي از هوس‌ها، تكبرها، نژادپرستي‌ها، انحرافاتي كه شيطان در دامش افتاد ما دچارش نشويم به عبارت ديگر آن تكبر، حسد و هواهاي نفساني كه شيطان داشت هركسي كه داشته باشد مانع فهم قرآن مي‌شود. لذا با پناه‌بردن به خدا و توجه بيش‌تر مي‌توانيم شناخت بهتري از قرآن پيدا كنيم و تدبر و تفكر ما ديگر مانعي نخواهد داشت، فهم حقايق قرآن ديگر مانعي نخواهد داشت و از وسوسه‌هاي ويرانگر شيطان هم در امان مي‌مانيم و در نتيجه پرده و حجابي ميان ما و قرآن قرار نمي‌گيرد.
  چراكه اگر اين حالت توجه و پناهندگي به خدا نباشد و شيطان در مقام «قرائت قرآن» حضور بيابد حضور قلب نداريم و از قرآن بهره‌ كافي نمي‌بريم و در مقام «فهم و درك قرآن» نيز با حضور شيطان، پرده و حجابي ايجاد مي‌شود و ممكن است به انحرافي مثل «تفسير به رأي» دچار شويم و در دامي كه شيطان افتاد ما نيز گرفتار شويم.