پاسخ
سوره
حكايت شده كه تعيين سورههاي قرآن، به وسيله «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» بوده است يعني هرگاه كه «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» جديدي نازل ميشد، معلوم ميشد كه سوره جديدي شروع شده و سوره قبلي پايان يافته است مگر در مورد سوره «برائت» كه از اين قاعده مستثني است. چون «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» ندارد.
آيه
آيات قرآن، به دستور پيامبر اكرم9 هر كدام در جاي خود قرار ميگرفت.1 در برخي از نقلها آمده كه هرجا پيغمبر اسلام9 در حال قرائت توقف ميكردند و نفس تازه ميكردند، آنجا را به عنوان رأس يك آيه قرار ميدادند.
از روايات متعددي به دست ميآيد كه جاي آيات قرآن را خود پيغمبر اكرم9 مشخص ميكردند و اندازه آيات را، هم به اميرالمؤمنين7 و هم به پيغمبر اكرم9 استناد دادهاند و حتي در روايات آمده وقتي آيهاي نازل ميشد پيغمبر اكرم9 دستور ميدادند كه اين آيه را در فلان سوره در فلان جا قرار دهيد.
مثلاً آيه (وَاتَّقُوْا يوْمَاً تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَي اللّهِ)2 وقتي نازل شد ـ برخي گفتهاند اين آخرين آيهاي بود كه نازل شد ـ در سوره بقره قرار گرفت،3 پس اين بدان معنا نيست كه سوره بقره آخرين سورهاي است كه به پيامبر نازل شده بلكه جاي اين آيه در آنجا قرار گرفته است.
پس آيات و سورهها را ميتوان گفت كه «توقيفي» است؛ يعني تعيين سورهها، مقدار سورهها و آيات، به دستور پيامبر اكرم9 و وحي بوده و به استناد معصومين: ميباشد.4 مثلاً مشهور است كه مجموع آيات قرآن كه تعداد آن 6236 آيه ميباشد به اميرالمؤمنين علي7 و قرائت اين حضرت نسبت ميدهند كه آن هم طبق قرائت پيامبراكرم9 بوده است. هرچند كه در اين مورد تحقيقات بيشتري مورد نياز است كه اميدواريم برخي از محققان قرآني اين بحث را به عنوان موضوع پاياننامه و كتابي انتخاب كنند و تحقيق كاملتري در اين زمينه انجام دهند.
1. ر.ك: التمهيد فى علوم القرآن، آيت الله معرفت، ج 1، ص 275.
2. بقره/ 281.
3. سيوطى، الاتقان، ج 1، ص 62 و مجمع البيان، ج 2، ص 394.
4. نك: التمهيد فى علوم القرآن، آيت الله معرفت، ص 275 به بعد.