پاسخ
  در قرآن كريم گاهي از حوريان بهشتي ياد شده مثل سوره الرحمن و گاهي هم از پسران جوان ياد شده مانند آيه 24 سوره طور كه مي‏فرمايد در بهشت پسراني اطراف آن‌ها مي‏گردند، كه مثل دانه‏هاي مرواريد هستند؛ و در سوره انسان آيه 19 مانند آن نيز آمده است.1
  پس اين‌طور نيست كه فقط در قرآن كريم از حوريان بهشتي ياد شده باشد بلكه از پسران جواني هم كه خادم هستند در قرآن ياد شده است و اين مطلب بدين معنا نيست كه خانم‏ها كمتر از آقايان به بهشت مي‏روند.
   چند نکته
  1. در عالم مجردات بحث مذكر و مونث به صورتي كه در عالم ماديات مطرح است مطرح نمي‏باشد؛ آيا روح انسان مذكر و مونث دارد؟ آيا فرشته مذكر و مونث دارد؟ اگر در عالم ماديات فردي مذكر و فردي مونث است، اين مسائل در آنجا مطرح نيست چون در حقيقت آنجا اين عوارض جسماني كه ما داريم، مطرح نيست. آري وقتي سخن از بهشت به ميان مي‏آيد و بهشت جسماني مطرح مي‏شود در مورد انسان‏ها اين مطالب مطرح مي‏شود، ولي عالم مجردات، از عوارض ماديات، مبرّا هستند.
  2. بهشت رفتن و به تكامل و سعادت رسيدن، به جنس مذكر و مونث، و مرد و زن بستگي ندارد و در آيات قرآن به اين مطلب اشاره شده از جمله در آيه 97 سوره نحل مي‏فرمايد:
  «هر كس، از مرد يا زن، [كار] شايسته‏اى انجام دهد، در حالى كه او مؤمن است، پس قطعاً، او را به زندگانى پاكيزه‏اى زنده مى‏داريم؛ و قطعاً، مزدشان را طبق بهترين چيزى كه همواره انجام مى‏دادند، به آنان پاداش خواهيم داد».2
  بنابراين اگر انسان «مومن» باشد، و «عمل صالح» انجام بدهد چه مرد باشد چه زن پاداش خودش را دريافت مي‏كند و پله‏هاي تكامل را مي‏گذراند و به درجات عالي مي‏رسد و اين به مرد بودن، يا زن بودن ارتباطي ندارد. چه خانم‏هايي مثل حضرت زهرا3 به عالي‏ترين درجات انسانيت رسيدند مثل حضرت مريم، حضرت خديجه، آسيه همسر فرعون و مانند آن‌ها و چه بسيار از مرداني كه بهترين شرايط برايشان فراهم بوده ولي از آن شرايط استفاده نكردند و مراتب كمال را طي نكردند و به بهشت نرفتند و بالعكس هم بوده است.
  بنابراين تكامل انسان و سعادت و بهشت و دوزخ رفتن، به نژاد و جنس زن و مرد بستگي ندارد بلكه به «ايمان» و «عمل صالح» بستگي دارد.


1. «وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ».
2. (مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِن ذَكَرٍ أَوْأُنثَى‏ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ)، نحل/ 97.