پاسخ
  نظر شما را براي پاسخ به نكات زير جلب مي‌كنيم كه هرنكته دريچه‌ايست براي نگاه به اين موضوع؛
  نكته‌ اول ـ عدد در حقيقت نوعي رمز است براي ورود به يك برنامه، همان‌طور كه شما براي ورود به برنامه‌هاي رايانه‌اي، رمز داريد، و يا براي اجرا شدن برنامه‌ها يا دستيابي به پايگاه‌ها از حروف يا اعداد خاصي استفاده مي‌شود و اگر استفاده نشود، ورود ممكن نيست.
  در مورد عبادات مثلاً نماز صبح دو ركعت، نماز ظهر چهار ركعت و مانند آن در عبادات ديگر كه اين اعدادِ مشخص موجب به كمال‌رسيدن انسان در همان مرحله مي‌شود و در آن مرحله مي‌تواند وارد يك برنامه معنوي جديد شود و در حقيقت اين رمز ورود به آن برنامه است و همان‌طور كه رمز را در برنامه‌هاي مختلف، سازنده و مهندس آن با توجه به ويژگي‌هاي آن قرار مي‌دهد، در مورد انسان هم مهندس عالم هستي و خالق انسان با توجه به ويژگي‌ها و نيازهاي جسمي و معنوي او، اين رمزها را قرار داده است كه گاهي اين گره‌گشايي‌ها با عدد 7 است، گاهي با 40 مانند مناجات حضرت موسي با خدا1 و گاهي عدد اذكار 33 است مانند تسبيحات حضرت زهرا3 است و گاهي در ركعات و چگونگي عبادات تجلي پيدا مي‌كند كه گاهي حكمت‌هايي براي اين عبادات و اسرار آن بيان مي‌شود و گاهي بيان نمي‌شود.
  نكته دوم ـ عدد نوعي ظرف است و اصل آن مضروف عدد است، و مهم اين است كه داخل ظرف عدد 7 چه چيزي ريخته مي‌شود و اين 7 به چه چيزي تعلق مي‌گيرد.
  به عبارت ديگر خود عدد، «تقدس» يا «نحسي» ندارد و اين‌که برخي گمان مي‌كنند كه مثلاً عدد 13 نحس است يا فلان عدد خوب است اين صحيح نيست. عدد ظرف است و آن چيزي كه داخل اين ظرف ريخته مي‌شود مهم است اگر آن ذكر خدا باشد، خوب است اگر كار ناروا باشد بد است. مثلاً هفت‌سين مبنا ندارد عدد 13 و نحوست روز سيزده مبنا ندارد.
  نكته سوم ـ اگر به جاي عدد هفت، هر عدد ديگري هم مي‌آمد همين سؤال مطرح مي‌شد كه مثلاً چرا عدد 12 يا 15 آمده است؟ و گاهي اين اعداد براي آزمايش افراد است كه اين مطلب ريشه قرآني دارد كه در آيات 30 و 31 سوره مدثر سخن از دوزخ است و خداوند مي‌فرمايد:
  «بر آن نوزده فرشته مأمور و نگهبانند.»2.
  اينجا هم اين سؤال به ذهن مي‌آيد كه چرا نوزده نگهبان؟ چرا تعدادشان هيجده يا 20 نيست جالب اين است كه خداوند تبارك و تعالي در ادامه‌ آيه پاسخ همين سوال را مي‌دهد و مي‌فرمايد:
  «مأموران آتش را جز ملائكه قرار نداديم، و تعداد آن‌ها را كه نوزده قرار داديم اين نيست مگر براي آزمايش كساني كه كافر شدند و براي كساني كه صاحب كتاب هستند تا يقين پيدا كنند و كساني كه مؤمنند ايمانشان اضافه شود.»3
  در حقيقت يك نوع تطبيق است كه مثلاً در كتاب‌هاي آسماني قبلي آمده، كه چنين خبري توسط پيامبر آخرالزمان بيان مي‌شود، آن وقت اهل كتاب يقيين پيدا كنند و مؤمنين ايمانشان اضافه شود و اين امتحاني باشد براي كساني كه كفر ورزيدند.
  بنابراين چنان‌چه در آيه آمده، گاهي اعداد مايه‌ «فتنه» و آزمايش افراد بوده كه معلوم شود چه كساني در مورد اين اعداد به مجادله مي‌پردازند و انكار مي‌كنند، يا اگر مي‌پذيرند روح تسليم آن‌ها تا چه حد است.


1. (وَوَاعَدْنَا مُوسَى‏ ثَلاَثِينَ  لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ)، اعراف/ 142.
2. (عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ)، مدثر/ 30.
3. (وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلاَئِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَاناً)، مدثر/ 31.