پاسخ
  خداوند در بخش آخر آيه مذکور که درباره ازدواج با زنان پيامبر اکرم9 است، مي‌فرمايد: «(وَمَا کَانَ لَکُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلاَ أَن تَنکِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن به عدهِ أَبَداً إِنَّ ذلِکُمْ کَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِيماً)؛1 و براى شما (جايز) نيست كه فرستاده‏ى خدا را آزار دهيد و نه هرگز همسرانش را بعد از او به همسرى (خود) درآوريد كه اين (كار) نزد خدا بزرگ است!»
  شان نزول آيه: چون برخي2 از مخالفان و منافقان تصميم گرفته بودند بعد از وفات پيامبر با همسران او ازدواج بکنند و حرمت پيامبر را بشکنند، آيه فرود آمد و ازدواج با زنان پيامبر را به کلي ممنوع کرد. ايشان نزول تا حدودي مطلب را آشکار مي‌کند.
سه نکته
  1. برخي از مخالفان و منافقان مي‌خواستند با ازدواج با همسر پيامبر، به حيثيت ايشان ضربه بزنند. ممنوعيت، جلوي اين انتقام‌جويي را گرفت.
  2. ممکن بود برخي افراد از ازدواج با همسران پيامبر، ضمن ادعاهاي بي‌مورد، سوء استفاده‌هايي بکنند، هر چند جزء منافقان يا مخالفان نباشند.
  شايد از همين رو بود که فرمود اين کار نزد خدا بزرگ و گناه کبيره است.
  3. نکته سوم که از همه مهم‌تر است، اين است که حفظ احترام هر کس در حفظ احترام خانواده او متجلّي مي‌شود. از اين رو قرآن همسران پيامبر را اُمّ‌المُؤمنين ناميد و ازدواج با آن‌ها را حرام کرد تا حريم و شخصيت اين خانواده محفوظ بماند.


1. احزاب / 53.
2. خلاصة المنهج، ج 4، ص 274، عين العبرة في غبن العترة، ص 47، تفسير نمونه، ج 17، ص 398، تفسير مجمع البيان، ج 8، ص 575.