پاسخ
  مضمون اين آيه شريفه حداقل 5 بار در قرآن كريم به صورت‏هاي مختلف آمده است1. اين آيه در رابطه با يهود است كه قرآن آن‌ها را سرزنش مي‏كند زيرا پيامبران الهي را بي‏گناه و به ناحق مي‏كشتند.
  اما از اين كه مي‏فرمايد: «پيامبران را به ناحق نكشيد.» برخي پنداشته‏اند پس «به حق مي‏شود آن‌ها را كشت.» مثلاً اگر پيامبري گناه يا خطايي بكند، و در دادگاهي محكوم شود، او را مي‏شود كشت؛ در پاسخ به اين نكته بايد توجه داشت كه عبارت «به غيرحق» آيا قيد و صفت توصيفي و توضيحي است، يا قيد و صفت احترازي؟ به نظر مي‏رسد که قيد توصيفي است، يعني اين كه پيامبران را نمي‏شود كشت، كه اين كشتن پيامبران، به ناحق است. اما «اگر پيامبران ‏گنه‏كار شوند و اين‌ها را بكشند»، آيه ‏متعرض اين ‏مطلب ‏نمي‏باشد.
  به عبارت ديگر قيد و صفتي كه در اين آيه آمده است به صورت احترازي نيست، وقتي كه مي‏فرمايد آن‌ها را به ناحق نكشيد معنايش اين نيست كه به حق بكشيد، چون اين قيد احترازي نمي‏باشد، بلكه اين قيد توضيحي است، يعني آن‌ها را نكشيد، كه اين كشتن پيامبران در هر صورت به ناحق است.2
  
1. بقره/ 61 و آل‏عمران/ 21 و 112 و 181 و نساء/ 155.
2. براى مطالعه بيش‌تر در اين باره نك: تفسير نمونه و مجمع البيان، ذيل آياتى كه ذكر شد.